kilkis web tv

Οι έξι λέξεις

Όπως σε κάθε προεκλογική περίοδο, έτσι και σε αυτήν που η χώρα διανύει τον τελευταίο μήνα οι κομματικοί μηχανισμοί ποντάρουν σε λέξεις-αιχμή, προκειμένου τα σήματα που εκπέμπονται προς το εκλογικό σώμα να είναι διαυγή και, ταυτόχρονα, να υπηρετούν τον επικοινωνιακό τους χαρακτήρα. Για το Μέγαρο Μαξίμου και την οδό Πειραιώς οι λέξεις αυτές ήδη πρωταγωνιστούν στις δημόσιες παρεμβάσεις του πρωθυπουργού και αποτελούν τις βάσεις επάνω στις οποίες χτίζονται τα "γαλάζια" αφηγήματα στην πορεία προς την ευρωκάλπη. "Σταθερότητα". Συνέχεια". "Συνέπεια". "Ευρώπη". "Οικονομία". "Καθημερινότητα". Σε αυτές τις έξι λέξεις προβάλλονται άπασες οι αποχρώσεις της αντεπίθεσης της Ηρώδου Αττικού 19, τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέτει, με όλο και μεγαλύτερη ένταση, τα ευρωπαϊκά και εθνικά διλήμματα της 9ης Ιουνίου.

"Θέλουμε να εξακολουθούμε σε αυτή την πορεία –παρά τις δυσκολίες– εθνικής σιγουριάς, οικονομικής ανακούφισης ή να ρισκάρουμε όλα όσα έχουμε πετύχει ως τώρα με αψήφιστες αποφάσεις και με νέα πειράματα; Είμαστε έτοιμοι να δυναμώσουμε τις ελληνικές διεκδικήσεις στην Ευρωβουλή ή θα στείλουμε εκεί εκπροσώπους που κατηγορούν τον τόπο και την πατρίδα σε κάθε ευκαιρία; Και, τελικά, θα επιστρέψουμε στην καθήλωση ή θα διατηρηθούμε σε αυτή την ανοδική τροχιά των μεταρρυθμίσεων; Σε αυτά τα συγκεκριμένα ερωτήματα καλούμαστε να απαντήσουμε", τονίζει.

Η αιχμή

Εάν κάτι γνωρίζει καλά το Μέγαρο Μαξίμου, αυτά τα τελευταία πέντε έτη, είναι ότι το θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα σε μια εκλογική αναμέτρηση κρίνεται, κατά κύριο λόγο, από την πορεία της οικονομίας και την... τσέπη των πολιτών.

Με την ακρίβεια να αποτελεί (όπως γίνεται εμφανές σε όλες τις έρευνες κοινής γνώμης) το μέγιστο από τα... αγκάθια που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση, Ηρώδου Αττικού 19 και συναρμόδια υπουργεία εκπέμπουν το μήνυμα της καθημερινής μάχης όσο ο πρωθυπουργός επισημαίνει, σε κάθε ευκαιρία ότι, με βάση το κλειδί της δημοσιονομικής ισορροπίας, το... γαλάζιο οικοσύστημα θα συνεχίσει να στηρίζει τις πλέον ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Σε χρόνο παράλληλο, κυβερνητικός και κομματικός μηχανισμός... ποντάρουν σε αυτή την προεκλογική εκστρατεία τόσο στην προστιθέμενη αξία που παράγει η ανάπτυξη όσο και στα θετικά μέτρα που είτε έχουν ήδη λάβει... σάρκα και οστά είτε θα πάρουν σειρά προς υλοποίηση το επόμενο χρονικό διάστημα. Και σε αυτό το "πακέτο", που θα προβάλλει συνεχώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις περιοδείες του, πρωταγωνιστούν:

- Η νέα αύξηση του κατώτατου μισθού, που έχει τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Απριλίου, φτάνοντας στο ύψος των 830 ευρώ για περίπου 600.000 εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα.

- Το πριμ αποδοτικότητας 15% στον δημόσιο τομέα, που έρχεται να προστεθεί στις αυξήσεις μισθών και επιδομάτων, οι οποίες ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου του 20 Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5%, με κόστος 215 εκατομμύρια ευρώ (προγραμματίζεται και μια δεύτερη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5% το 2027).

- Η θεσμοθέτηση της μόνιμης επιστροφής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για το πετρέλαιο των αγροτών, με κόστος 100 εκατομμύρια ευρώ.

- Η δεύτερη δόση της μείωσης του τέλους επιτηδεύματος, που θα σημάνει και την κατάργηση της συγκεκριμένης επιβάρυνσης.

- Η νέα αύξηση στις συντάξεις.

- Η παράταση της αναστολής του ΦΠΑ για τις νέες οικοδομές.

- Η αύξηση του στεγαστικού επιδόματος των φοιτητών.

"Κάποια στιγμή η ακρίβεια θα υποχωρήσει και οι αυξήσεις των μισθών θα παραμείνουν. Και το 2027 θα είμαστε εδώ και θα έχουμε υλοποιήσει τη δέσμευσή μας για κατώτατο μισθό 950 ευρώ και μέσο μισθό 1.500 ευρώ", επισημαίνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Αντίστροφη μέτρηση

Ξορκίζοντας τη χαλαρή ψήφο και ζητώντας από τους πολίτες να δώσουν δυναμικό "παρών" στην κάλπη των ευρωεκλογών, ο πρωθυπουργός σηκώνει, αμέσως μετά το τριήμερο της εορτής του Πάσχα, την αυλαία των εντός και εκτός Αττικής περιοδειών του.

Ταυτόχρονα, σημείο αναφοράς στη... γαλάζια προεκλογική εκστρατεία θα αποτελέσει και η εκκίνηση της καμπάνιας, η οποία θα έχει ευρωπαϊκό, αλλά και εθνικό αποτύπωμα. "Αυτούς τους δέκα μήνες από τις εθνικές κάλπες του Ιουνίου έχουμε πετύχει μικρές και μεγάλες νίκες για τους πολίτες. Και αυτές ακριβώς οι νίκες προς όφελος της κοινωνίας θα βρίσκονται στο επίκεντρο της καμπάνιας που θα... τρέξει τις επόμενες πέντε εβδομάδες. Δίπλα στον νέο δικαστικό χάρτη προστίθενται η επιστολική ψήφος, τα μη κρατικά πανεπιστήμια, η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, η αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, οι ανακαινίσεις στα νοσοκομεία, οι μόνιμες αυξήσεις σε μισθούς και επιδόματα, όπως αυτό της μητρότητας, που επεκτάθηκε για εννέα μήνες στις ελεύθερες επαγγελματίες και τις αγρότισσες. Αυτές τις πρωτοβουλίες μας θα επικοινωνήσουμε στους πολίτες, μαζί με τις επόμενες μεταρρυθμίσεις που σχεδιάζουμε", σημειώνουν στο "Κ" κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

Είναι παραπάνω από προφανές πως Ευρώπη και Αμερική πληρώνουν το τεράστιο πνευματικό κενό που δημιούργησε το δήθεν ουδέτερο, «κοσμικό», μηδενιστικό κράτος, ανοίγοντας δρόμο στους ισλαμιστές

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Τούτες τις άγιες μέρες για το χριστιανικό Έθνος μας, μετά τις ευχές για Χριστός Ανέστη, υγεία και ευημερία, οφείλουμε να δείξουμε θάρρος και να μιλήσουμε για δύο τεράστια ζητήματα.

Την επέλαση του Ισλάμ στη Δύση και τη Γενοκτονία που διεξάγεται κατά των Χριστιανών σε Αφρική και Ασία, υπό την απόλυτη σιωπή και συνενοχή των ενδοτικών αποχριστιανοποιημένων ηγεσιών των χωρών της Δύσης. Ε.Ε., Ηνωμένο Βασίλειο, Βόρεια Αμερική και Ωκεανία αναχαράζουν σαν μοσχάρια στο λιβάδι, ενώ τα αδέρφια μας σφάζονται σαν αρνιά το Πάσχα.

Στην Αφρική κάθε λίγο οι διάφορες τρομοκρατικές ισλαμικές οργανώσεις, όπως η Μπόκο Χαράμ και άλλα παρακλάδια των τζιχαντιστών σουνιτών, δολοφονούν εκατοντάδες παιδιά, γυναίκες, γέροντες, αμάχους. Περνούν λεπίδι ολόκληρα σχολεία με παιδάκια, ολόκληρα χωριά, και δεν κουνιέται φύλλο. Απάγουν και βιάζουν μικρά κορίτσια, τα οποία μετά μεταχειρίζονται ως σκλάβες ή τα δολοφονούν.

Στην Ασία το Ισλαμικό Κράτος, με συναυτουργό τη σουνιτική Τουρκία του Ερντογάν, ξεκλήρισε πανάρχαιες χριστιανικές κοινότητες στο Ιράκ και στη Συρία, ενώ στο Πακιστάν κάθε τόσο όχλοι επιτίθενται σε Χριστιανούς. Αρκεί μια φήμη για δήθεν «βλασφημία», για να δολοφονηθούν αθώοι Χριστιανοί, ενώ οι λίγες χριστιανικές εκκλησίες υφίστανται επιθέσεις και βανδαλισμούς.

Στις ΗΠΑ, στον Καναδά, στις χώρες της Ε.Ε και στα βρετανικά νησιά, με αφορμή τον πόλεμο του Ισραήλ κατά των τρομοκρατών της Χαμάς, οργανωμένες ομάδες ισλαμιστών, μαζί με χρήσιμους ηλιθίους της αριστεράς, συμμετέχουν σε ταραχές για «αλληλεγγύη» στους Παλαιστινίους.

Μέρος της υποτιθέμενης πνευματικής ηγεσίας σε Ευρώπη και Αμερική λειτουργεί ως δοσίλογος, υπηρετώντας την ισλαμική-παλαιστινιακή ατζέντα, που πλέον ταυτίζονται. Καθηγητές μεγάλων αμερικανικών πανεπιστημίων, που κάποτε ήταν ακρογωνιαίοι λίθοι της αμερικανικής κουλτούρας, που ήταν συνέχεια της Αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης, έχουν διαβρωθεί σε απίστευτο βαθμό.

Μια ανίερη και θα έλεγα εντελώς ανώμαλη συμμαχία μαχητικού Ισλάμ και woke δικαιωματιστών, διεφθαρμένων αριστεριστών, ψευτοφιλελεύθερων μηδενιστών, χτυπούν τους πυλώνες, όχι μόνο του Δυτικού Πολιτισμού, αλλά και της Δημοκρατίας και της εθνικής ταυτότητας.

Βέβαια, εάν επικρατούσαν οι ισλαμιστές, τους πρώτους που θα κρεμούσαν, θα αποκεφάλιζαν ή θα πέταγαν από ταράτσες θα ήταν οι ανόητοι και παράταιροι, αυτοκτονικοί θα έλεγα, lgbd turbo Gti σύμμαχοί τους.

Σε αυτό τον υπονομευτικό αντιδυτικό και αντιχριστιανικό αγώνα οι τζιχαντιστές, εκπρόσωποι ενός απύθμενα βάρβαρου και μισογυνικού ολοκληρωτισμού, έχουν ένα όπλο που κατασκευάστηκε από Σιίτες, τους μουλάδες του Ιράν, την κατηγορία της «ισλαμοφοβίας».

Έτσι προσπαθούν να πετύχουν σίγαση της αντίστασης αλλά και της απλής κριτικής στην ισλαμική επέκταση και τη διάβρωση της Δύσης, πληθυσμιακά, θεσμικά, πνευματικά. Είναι το ίδιο σαν να μας κατηγορούν το 1939 πως είμαστε «γερμανοφοβικοί» ή «ναζιστοφοβικοί» και «ιταλοφοβικοί» ή «φασιστοφοβικοί».

Συμμάχους, χρήσιμους ηλίθιους ή, ποιος ξέρει, μπορεί και μισθοφόρους τους σε αυτή την επίθεση έχουν μέρος του Τύπου, εντύπου και ηλεκτρονικού, κόμματα και ηγεσίες, οι οποίες, πάλι αυτοκτονικά, αρνούνται να υπερασπιστούν τη χριστιανική ταυτότητα, την ελληνική και ρωμαϊκή παράδοση. Διότι αυτό είμαστε η Ευρώπη, όλη η Δύση, Ε.Ε. και Αμερική: Ελλάδα, Ρώμη, Χριστιανισμός.

Βλέπουν κι άλλο ένα πρωτοφανές φαινόμενο, την αναγέννηση του αντισημιτισμού μέσα στις δυτικές μητροπόλεις με σύμπραξη ισλσμιστών και αριστεράς. Δεν μπορούμε, δεν πρέπει να μείνουμε απαθείς, διότι σε βάθος χρόνου αφορά την επιβίωση όλης της Δύσης, όλων των Χριστιανικών χωρών.

Είναι βέβαια παραπάνω από προφανές πως Ευρώπη και Αμερική πληρώνουν την αποχριστιανοποίησή τους, το τεράστιο πνευματικό κενό που δημιούργησε το δήθεν ουδέτερο, «κοσμικό», μηδενιστικό κράτος, στην ουσία αριστερίζων χρήσιμος ηλίθιος των ισλαμιστών.

Πρέπει να πάμε πίσω ολοταχώς και όσο και αν σοκάρει κάποιους ο δρόμος της Ουγγαρίας και της Πολωνίας είναι πιο ασφαλής από τα χάλια των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Σουηδίας, που τώρα προσπαθεί να σκληρύνει τη στάση της.

Αποχριστιανοποίησαν τα κράτη μας, επιδοτήθηκε και ευνοήθηκε η ισλαμική επέκταση διά της λαθρομετανάστευσης και των σκανδαλωδών παροχών, τώρα αρχίζουν και διαδηλώνουν απαιτώντας εφαρμογή της σαρίας, σε δημοσκοπήσεις δηλώνουν πως σέβονται περισσότερο τους κανόνες του Ισλάμ από το Σύνταγμα και τους Νόμους των χωρών που τους φιλοξενούν και μετά απορούμε γιατί έχουν προβλήματα;

Ενώ ταυτόχρονα ο Λόχος Προπαγάνδας, στελεχωμένος από βλήματα του πολιτιστικού μαρξισμού, ωρύεται για «ρατσισμό», «ακροδεξιά» και «ισλαμοφοβία».

Είναι καιρός να ξυπνήσουμε, να υπερασπιστούμε τα αδέρφια μας που σφάζονται σε Αφρική και Ασία, να απαιτήσουμε τη συντριβή από τον Νόμο των ισλαμιστών ταραχοποιών στις χώρες μας, την απέλαση κάθε παράνομου και υποστηρικτή του μαχητικού Ισλάμ και να αποκαταστήσουμε τους τρεις πυλώνες της ταυτότητάς μας: Ελλάδα, Ρώμη, Χριστιανισμό.

Χριστός Ανέστη, αδέρφια, όχι μόνο στα λόγια. Να εγερθεί και η συντεταγμένη αντίδρασή μας. Να Τον υπερασπιστούμε στην πράξη, ως κομμάτι της ταυτότητας της Πατρίδας μας και όλου του ελεύθερου κόσμου, απέναντι στον σκοταδισμό και στη βαρβαρότητα.

*Δικηγόρος

Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Χριστού φωταγωγούν την επίγεια διαδρομή του ανθρώπου προς τη Βασιλεία των Ουρανών

Του Δημήτριου Νικ. Δασκαλάκη*

Η ανοιξιάτικη, καταπράσινη και λουλουδιασμένη φύση, τα χαρούμενα τιτιβίσματα των πουλιών και οι αναμμένες λαμπάδες των παιδιών προαναγγέλλουν τη χαρμόσυνη ημέρα της Λαμπρής. Την αναστάσιμη νύχτα, τα λαμπερά αστέρια του ουρανού καλωσορίζουν τον Νικητή του θανάτου και οι αγγελικές δυνάμεις ευπρεπίζουν τον δεσποτικό θρόνο που θα υποδεχθεί τον Υιό του Θεού.

Την πιο όμορφη νύχτα του χρόνου, η απεραντοσύνη του ουρανού αγκαλιάζει το γήινο στερέωμα που έχει πλημμυρίσει από την υπερκόσμια υμνωδία των αγαλλόμενων αγγελικών ταγμάτων και την αναστάσιμη χαρά της συντριβής του Άδη.

ΘΕΙΟ ΠΑΘΟΣ

Ψηλά στον ουρανό δεν κατοικεί πλέον ένας απόμακρος και απρόσιτος Θεός, αλλά ένας γλυκύτατος, συμπονετικός Θεός, που περιφρονήθηκε, χλευάστηκε και βασανίστηκε από το πλάσμα Του, όμως Εκείνος παρέμεινε ανεξίκακος και συγχωρητικός, εξαγοράζοντας πάνω στον Σταυρό τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων και κατατροπώνοντας τον αρχέκακο όφι και αόρατο εχθρό του ανθρωπίνου γένους, τουτέστιν τον διάβολο.

Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Χριστού φωταγωγούν την επίγεια διαδρομή του ανθρώπου προς τη Βασιλεία των Ουρανών, προσκαλώντας τον να απαρνηθεί τον παλαιό, αμαρτωλό εαυτό του και να επιλέξει τη σταυροαναστάσιμη πορεία ζωής.

Ο Χριστός μας, όντας τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος (χωρίς το στίγμα της αμαρτίας), κατά την επίγεια παρουσία Του πείνασε, δίψασε, κουράστηκε, γεύθηκε την ανθρώπινη αδικία και αχαριστία, φθάνοντας ακόμη και στο έσχατο σημείο της «θεοεγκατάλειψης», με αποτέλεσμα να κραυγάσει απελπισμένος, ταλαιπωρημένος και ολομόναχος πάνω στον Σταυρό «Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες;».

Όμως, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, «γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού», δεν εταπείνωσε απλώς τον Εαυτό Του, θυσιάζοντας το Θέλημά Του, αλλά διά της λαμπροφόρου Αναστάσεώς Του κατέλυσε οριστικά και αμετάκλητα το σκοτεινό κράτος του θανάτου, που τρομοκρατούσε τους ανθρώπους και τους κρατούσε αιχμάλωτους της αμαρτίας.

Ο Υιός του Θεού, με τη θεϊκή του παντοδυναμία συνέτριψε «μοχλούς αιωνίους», κουρσεύοντας το απόρθητο λημέρι του θανάτου, απελευθερώνοντας τον Αδάμ, και στο πρόσωπο του τελευταίου τον κάθε άνθρωπο.

Επομένως, αν επιθυμούμε να συμμετέχουμε στην εν Χριστώ Ανάσταση, οφείλουμε προηγουμένως να καταστούμε κοινωνοί του Θείου Πάθους, καταθέτοντας με απλό, ανεπιτήδευτο και ταπεινό φρόνημα στα πόδια του Εσταυρωμένου τα πάθη και τις αδυναμίες μας, λαμβάνοντας την ελεύθερη και αβίαστη απόφαση να ζήσουμε εν μετανοία την ευαγγελική βιοτή και αποκρούοντας τις προκλήσεις του εγωιστικού φρονήματός μας.

Όποιος επιλέγει συνειδητά και αγόγγυστα να βαδίσει το ανηφορικό μονοπάτι των θλίψεων και των δοκιμασιών, υπακούοντας εκούσια και αυτοπροαίρετα -και όχι συμμορφούμενος εξαναγκαστικά- στο θέλημα του Θεού, στην πραγματικότητα «σταυρώνει τον εγωισμό του» και γίνεται συνοδοιπόρος του Χριστού στην πορεία Του προς τον Γολγοθά. Έτσι, συμπεριφερόμενος, δεν θα αργήσει η στιγμή που θα λάβει στην ψυχή του, ως μυστικό δώρο, τη θεϊκή παρηγοριά και την εσωτερική πληροφορία ότι η οδύνη του πόνου, ψυχικού ή σωματικού, θα μετασχηματιστεί σε αναστάσιμη χαρά!

Αναντίρρητα, η Ανάσταση του Χριστού έταμε τον ιστορικό χρόνο, αποτελώντας το συγκλονιστικότερο γεγονός που άλλαξε τον ρου της ανθρώπινης Ιστορίας, επειδή λύτρωσε τους ανθρώπους από τη φθοροποιό αγωνία του θανάτου και προσέφερε την ελπίδα και την προσδοκία της μεταθανάτιας ζωής. Η πίστη στον Αναστάντα Χριστό μεταβάλλει την τραγωδία του θανάτου σε πέρασμα (Πάσχα) από τη γήινη κατάσταση της φθοράς στον ουράνιο Παράδεισο της αφθαρσίας και της αιωνιότητας.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ

Όμως, η σκληρή ελληνική πραγματικότητα υπονομεύει κάθε περαιτέρω θεολογικό στοχασμό πάνω στο Μυστήριο του Σταυρού και στο χαρμόσυνο γεγονός της Αναστάσεως, καθώς προβάλλει ζοφερή και αδυσώπητη, και μας υπενθυμίζει ότι ζούμε σε μια εποχή πρωτοφανούς αποστασίας, μεγάλης πνευματικής σύγχυσης, εθνικής και κοινωνικής παρακμής.

Δυστυχώς, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες του αυτοεξευτελισμού μας, αφού Έλληνες πολίτες ανταγωνίζονται στο άθλημα του χλευασμού, του εμπαιγμού και της λοιδορίας των ιερών και των οσίων της πίστεώς μας, διαστρέφοντας την ιστορική αλήθεια και ποδοπατώντας αξίες και ιδανικά, τα οποία, όμως, διατήρησαν αναλλοίωτη την εθνική και θρησκευτική φυσιογνωμία του ελληνικού λαού στο διάβα των αιώνων.

Τη στιγμή που η Ελλάδα γκρεμίζεται, η σημασία της πίστης υποτιμάται, η αλήθεια της Ορθοδοξίας σχετικοποιείται στους «διαλόγους της αγάπης», η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού σφυρίζει αδιάφορα και προσποιείται ότι δεν συμβαίνει το παραμικρό, με αποτέλεσμα να βυθίζεται στον μικρόκοσμο μιας ψεύτικης, άχαρης και ανοημάτιστης ζωής.

Αποτελεί σχεδόν μαθηματική βεβαιότητα ότι σε ελάχιστα χρόνια από σήμερα δεν θα έχει μείνει τίποτε όρθιο, τίποτε που να θυμίζει Ελλάδα και Ορθοδοξία. Οι Έλληνες πολίτες καλούνται γρήγορα και άμεσα να συνειδητοποιήσουν ότι ο Ελληνισμός βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν υπαρξιακό κίνδυνο, πρωτόγνωρο και τον περισσότερο ύπουλο στη μακραίωνη ιστορική του διαδρομή, καθώς απειλείται η ίδια του η υπόσταση από το άθλιο, ξενόδουλο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα εξουσίας και από την εκκλησιαστική του ηγεσία. Η τελευταία μάλιστα, συμμορφούμενη στις επιταγές του παναιρετικού οικουμενισμού, έχει μεταλλαχθεί από φιλόστοργη και ηρωική μάνα του γένους σε κακή και άσπλαχνη μητριά, στηρίζοντας -άμεσα ή έμμεσα- όλες τις πολιτικές επιλογές της κυβερνήσεως του κ. Μητσοτάκη.

Η κυβέρνηση του τελευταίου, αξιοποιώντας ως πολιορκητικό κριό τον «μετασχηματισμό της κοινωνίας», κονιορτοποιεί συστηματικά το Σύνταγμα και κατεδαφίζει με απύθμενη σκληρότητα και με εκπληκτική ταχύτητα τους δύο κεντρικούς πυλώνες του Ελληνισμού: Την εθνική ιδιοπροσωπία και την ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση. Οφείλουμε να αποβάλλουμε το ταχύτερο δυνατό τις τσίμπλες από τα μάτια μας, αντικρίζοντας με γενναιότητα τη φρικτή πραγματικότητα: Η εκλεγμένη κυβέρνηση του ελληνικού λαού, έχοντας ως παρακολουθήματα τα κόμματα της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, προκαλεί συνεχή ρήγματα στην εθνική και θρησκευτική οχύρωση του ελληνικού έθνους, ενώ η προσπάθεια εναντίωσης των Ελλήνων πολιτών εξαντλείται στη διοργάνωση της εξόδου του επόμενου τριημέρου!

ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

Ο άνθρωπος σήμερα, έχοντας απομακρυνθεί από τον Θεό και περιφρονώντας την απαράμιλλη πνευματική αξία της συμμετοχής του στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας, εγκλωβίζεται στο υπαρξιακό του αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να διακρίνει το καλό από το κακό, το γλυκύ από το πικρό, το όμορφο από το άσχημο, ενώ την ίδια στιγμή καταφεύγει σε ένα ατέρμονο σκρολάρισμα του κινητού, που παραλύει τη νοητική λειτουργία και υποθάλπει την αδιαφορία και την κοινωνική αδράνεια και παθητικότητα.

Παράλληλα, ο σημερινός πολίτης, παραμένοντας προσκολλημένος στην τηλεόρασή του, αυτοπαγιδεύεται και γίνεται δεσμώτης της τηλεοπτικής χειραγώγησης των εξωνημένων ΜΜΕ, τα οποία τον εκπαιδεύουν να είναι ο υπάκουος δέκτης του αφηγήματος της αυταρχικής και ολοκληρωτικής εξουσίας.

Οι κυβερνήσεις των κρατών, γνωρίζοντας άριστα την προπαγανδιστική τέχνη της παραπλάνησης και εξαπάτησης των ανθρώπων, προσφέρουν στον βρεφοποιημένο πολίτη του 21ου αιώνα το δόλωμα της ταχύτητας, της ασφάλειας και της ευκολίας, με σκοπό να υφαρπάξουν την ελευθερία του και να ποδοπατήσουν την αξιοπρέπειά του.

Οι πολίτες καλούνται να συνειδητοποιήσουν μία πολύ απλή αλήθεια, κομβικής όμως σημασίας για τη συγκρότηση της πολιτικής τους σκέψης και συμπεριφοράς: Οι εκλεγμένες κυβερνήσεις -κυρίως του δυτικού κόσμου- έχουν παύσει προ πολλού να υπηρετούν τους πολίτες, τους λαούς και τα έθνη, λαμβάνοντας εντολές και οδηγίες από ένα κοινό (κατ’ επίφαση αόρατο) συντονιστικό κέντρο, με αποτέλεσμα να έχουν καταστεί μαριονέτες, δηλαδή άβουλα και πειθήνια όργανα της αντίχριστης υπερεθνικής ολιγαρχίας.

Οι περιστάσεις επιβάλλουν να ενδυθούμε την πανοπλία του πνευματικού αγώνα, προκειμένου με θερμή προσευχή, τακτική μυστηριακή ζωή και αλληλεγγύη μεταξύ πιστών ανθρώπων να αντιμετωπίσουμε εν Χριστώ ενωμένοι και αγαπημένοι τα δαιμονικά βέλη που θα εξαπολύσουν εναντίον μας οι σκοτεινές δυνάμεις της σατανοκίνητης παγκοσμιοποίησης.

Διατηρώ την ακλόνητη πεποίθηση ότι το εκκολαπτόμενο σχέδιο, που εκπονείται από τους νοσηρούς εγκεφάλους της υπερεθνικής νεοταξίτικης ελίτ, με σκοπό την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, δεν θα υλοποιηθεί, αλλά θα καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία.

Στο πλαίσιο του ανάποδου κόσμου, η ανεπιτυχής προσπάθεια συμμόρφωσης της ανθρωπότητας σε ολοκληρωτικού τύπου παγκοσμιοποιητικές δομές θα οδηγήσει στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή στη διαμόρφωση της εν Χριστώ παγκοσμιοποίησης, στην οποία κάθε άνθρωπος πάνω στη Γη θα εύχεται στη γλώσσα του με ορθόδοξη πίστη και φρόνημα: Χριστός Ανέστη!

*Δικηγόρος Αθηνών

Τι γινόταν πριν από μία χιλιετία στην ίδια τελετή; Υπήρχαν και τότε τα ίδια ερωτήματα και οι ίδιες αμφιβολίες;

Του Χάρη Σκαρλακίδη, Αρχιτέκτωνα με Msc Θεολογίας

Κάθε χρόνο, λίγο πριν το Πάσχα, η πολεμική κατά του Αγίου Φωτός κάνει την επανεμφάνισή της. Τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα φέτος, η πολεμική έχει ως επίκεντρό της τον τρόπο με τον οποίο ανάβει η ιερή κανδήλα που υπάρχει μέσα στον Πανάγιο Τάφο. Ανάβει θαυματουργικά ή ανάβει από ανθρώπινο χέρι;

Θα απαντήσουμε σε λίγο αυτό το ερώτημα και θα εξηγήσουμε λεπτομερώς όλα όσα εκτυλίσσονται μέσα στον Πανάγιο Τάφο την ώρα που εμφανίζεται το Άγιο Φως.

Πρώτα όμως θα πρέπει να απαντήσουμε ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα. Τι γινόταν πριν από μία χιλιετία στην ίδια τελετή; Υπήρχαν και τότε τα ίδια ερωτήματα και οι ίδιες αμφιβολίες;

Υπήρχαν και τότε πολέμιοι του θαύματος που ισχυρίζονταν ότι η κανδήλα του Τάφου ανάβει με φυσικό τρόπο από ανθρώπινο χέρι; Η απάντηση που δίνει η επιστήμη της ιστορίας σε αυτό το ερώτημα είναι ότι, πριν από μία χιλιετία, δεν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία σχετικά με τρόπο που άναβε η κανδήλα του Παναγίου Τάφου: διότι από τα τέλη του 8ου αιώνα (που ξεκινάει η τελετή) μέχρι τα τέλη του 15ου αιώνα, επί οκτώ συνεχόμενους αιώνες, την ώρα της τελετής του Αγίου Φωτός δεν υπήρχε κανένας μέσα στον Τάφο. Όλοι ανεξαιρέτως οι αυτόπτες μάρτυρες της τελετής διηγούνται ότι ο Πανάγιος Τάφος ήταν άδειος και κλειδωμένος, και συχνά φυλασσόμενος από μουσουλμάνους στρατιώτες. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων στεκόταν έξω από τον Τάφο, όπου προσευχόταν για την έλευση του Αγίου Φωτός, χωρίς να διαβάζει κάποια ειδική επίκληση.

Προσευχόταν απλά, αυτοσχέδια, όπως και ο υπόλοιπος κόσμος. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αν ήθελε κάποιος να ανάψει την κανδήλα του Τάφου με φυσικό τρόπο εκείνη την εποχή, δεν υπήρχε καμία δυνατότητα να το πράξει, διότι κανείς δεν επιτρεπόταν να εισέλθει στον Τάφο πριν κατέλθει το Άγιο Φως.

Όταν το Φως εμφανιζόταν, τότε άναβε θαυματουργικά η κανδήλα που υπήρχε στο εσωτερικό του άδειου Τάφου, όπως πιστοποιείται από όλους τους αυτόπτες μάρτυρες ― ακόμη και από Άραβες μουσουλμάνους. Τότε ο πατριάρχης ξεκλείδωνε τον Τάφο και εισερχόταν για να λάβει το Φως στις λαμπάδες του.

Όλα αυτά που γράφουμε τα επιβεβαιώνουν με ομόφωνο τρόπο οι ιστορικές πηγές. Ο γράφων, μετά από 10 χρόνια ιστορικής έρευνας περί του Αγίου Φωτός, και μετά από περιηγήσεις στις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες της Ευρώπης (σε Λονδίνο, Παρίσι, Βατικανό, Βερολίνο, Μόναχο, Φλωρεντία, κ.α.) αλλά και σε μεγάλες μουσουλμανικές βιβλιοθήκες (όπως στο Κάϊρο και στην Κωνσταντινούπολη) προς αναζήτηση χειρογράφων και σπάνιων βιβλίων, συγκέντρωσε 85 ιστορικές μαρτυρίες περί του Αγίου Φωτός (μεταξύ του 4ου και του 16ου αιώνα) και τις κατέγραψε στο βιβλίο του «Άγιον Φως».

Κλείνουμε αυτή την ιστορική παρένθεση και ερχόμαστε στο σήμερα και στο ερώτημα που θέσαμε πρωτύτερα. Ανάβει θαυματουργικά η κανδήλα του αγίου Τάφου ή ανάβει από ανθρώπινο χέρι; Το 2019, ο σκευοφύλακας του Παναγίου Τάφου, Μητροπολίτης Ιεραπόλεως Ισίδωρος, σε συνέντευξη που βιντεοσκοπήθηκε, δήλωσε ότι ο ίδιος βάζει την κανδήλα σβησμένη στον Τάφο, την ανάβει με φυσικό τρόπο και εν συνεχεία εξέρχεται. Αυτό σημαίνει ότι όταν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων εισέρχεται στον Τάφο, η κανδήλα είναι ήδη αναμμένη. Η συγκεκριμένη διαδικασία λαμβάνει χώρα τα τελευταία μόνο χρόνια, διότι οι προηγούμενοι πατριάρχες, Ειρηναίος και Διόδωρος, έχουν δηλώσει με σαφήνεια ότι η ιερή κανδήλα ανάβει θαυματουργικά.

Και τώρα περνάμε στο πιο κρίσιμο ερώτημα. Έχει κάποια επιρροή στο θαύμα του Αγίου Φωτός το γεγονός ότι στις ημέρες μας η κανδήλα του αγίου Τάφου ανάβει με φυσικό τρόπο; Η απάντηση είναι «όχι» ― διότι, το έτος 2019, όταν ο Μητροπολίτης Ισίδωρος δήλωσε ότι η φλόγα της ιερής κανδήλας ήταν μία φυσική φλόγα που την άναψε ο ίδιος, το ίδιο έτος, ο καθηγητής Giulio Fanti απέδειξε ότι η φλόγα που έφερε στις λαμπάδες του ο πατριάρχης Θεόφιλος όταν εξήλθε από τον Τάφο ήταν μία φλόγα η οποία δεν έκαιγε. Πως είναι δυνατόν, θα αναρωτηθεί κάποιος, μια φυσική φλόγα η οποία καίει να μετατραπεί και να μεταμορφωθεί σε μία ιερή φλόγα που δεν καίει;

Ας εξηγήσουμε λοιπόν τι ακριβώς συμβαίνει μέσα στον άγιο Τάφο, λίγο πριν εξέλθει ο πατριάρχης με το Άγιο Φως στις λαμπάδες του. Ο πατριάρχης Ιεροσολύμων εισέρχεται μόνος του στον εσωτερικό θάλαμο του Παναγίου Τάφου και στέκεται γονατιστός μπροστά από την ταφόπλακα, πάνω στην οποία βρίσκεται ήδη αναμμένη η ιερή κανδήλα.

Μόλις ο πατριάρχης γονατίζει, αρχίζει αμέσως να διαβάζει μια ειδική επίκληση, διά της οποίας ζητά από τον Χριστό να αναδείξει το Άγιο Φως «ως αγιασμού δώρον και πάσης θεϊκής χάριτος πεπληρωμένον». Και ο Χριστός, λόγω της άπειρης αγάπης του, πράττει αυτό που αιτείται ο πατριάρχης διά της ευχής, προς χάριν των πιστών που αναμένουν έξω από τον Τάφο και όχι προς χάριν του πατριάρχη. Μόλις ο πατριάρχης διαβάσει την επίκληση, ο Χριστός, που είναι ασφαλώς και ο Ίδιος παρών, προσφέρει το Άγιον Φως της Αναστάσεώς του ως «δώρον αγιασμού», δηλαδή ως θείο δώρο διά του οποίου αγιάζεται ο άνθρωπος. Εκείνη τη στιγμή όλο το εσωτερικό του Παναγίου Τάφου «πλημμυρίζει» από το Άγιο Φως. Όλος ο Τάφος κατακλύζεται από το Φως της Αναστάσεως του Χριστού. Αν λοιπόν η κανδήλα είναι ήδη αναμμένη με φυσικό τρόπο, η φυσική φλόγα μετατρέπεται σε ιερή φλόγα από το Άγιο Φως που «πλημμυρίζει» τον Τάφο. Κατά συνέπεια, όταν ο πατριάρχης εξέρχεται από τον Τάφο, μοιράζει οπωσδήποτε το Άγιο Φως, είτε πιστεύει σε αυτό είτε όχι.

Το θαύμα του αγίου Φωτός δεν είναι η κανδήλα που ανάβει μόνη της. Τα θαύμα είναι το Φως που φανερώνεται και κατακλύζει όλο τον πανάγιο Τάφο και όλο τον ναό της Αναστάσεως. Και αυτό το θαύμα δεν έχει καμία σχέση με το τι πράττει ή με το τι πιστεύει ο εκάστοτε πατριάρχης. Το θαύμα είναι παντελώς αποκομμένο και ανεξάρτητο από το πρόσωπο του πατριάρχη. Η έλευση του Αγίου Φωτός δεν εξαρτάται από τα πρόσωπα, αλλά είναι πάνω από τα πρόσωπα. Γι’ αυτό και δεν κρίνουμε τα πρόσωπα. Το θαύμα είναι τελείως ανεξάρτητο από το αν η κανδήλα είναι σβησμένη ή αναμμένη.

Θα μπορούσε κάποιος σε αυτό το σημείο, να αναρωτηθεί και να πει: Και πως είμαστε βέβαιοι ότι πράγματι ο Τάφος κατακλύζεται με το Άγιο Φως και η φλόγα της κανδήλας (αν είναι ήδη αναμμένη) μετατρέπεται σε ιερή φλόγα; Πως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο πατριάρχης, όταν βγαίνει από τον Τάφο, μοιράζει πράγματι το Άγιο Φως και όχι μία κοινή φλόγα; Τα ερωτήματα αυτά είναι εύλογα, και τις απαντήσεις σε αυτά τις δίνει η ίδια η επιστήμη.

Την απάντηση και την επιβεβαίωση ότι ο πατριάρχης μοιράζει το Άγιο Φως, είτε πιστεύει σε αυτό είτε όχι, τη δίνει η ίδια η επιστήμη. Ας δούμε λοιπόν, εν τάχυ, τι έχει αποφανθεί η επιστήμη σε σχέση με το Άγιο Φως. Το Μεγάλο Σάββατο του 2019, ο Giulio Fanti, καθηγητής μηχανικών και θερμικών μετρήσεων του Πανεπιστημίου της Πάντοβα, συμμετείχε στην τελετή του αγίου Φωτός με σκοπό να μετρήσει και να καταγράψει τις θερμικές ιδιότητες της ιερής φλόγας. Συνεργάτης στο εγχείρημά του ήταν ένας συνάδελφός του από το ίδιο πανεπιστήμιο, ο καθηγητής Eφαρμοσμένης Mηχανικής Roberto Basso. Τα αποτελέσματα των μετρήσεών τους δημοσιεύθηκαν στις 10 Ιουλίου του 2019 σε άρθρο στο διεπιστημονικό περιοδικό “Global Journal of Archaeology and Anthropology”.

Ο καθηγητής Fanti άναψε τη δεσμίδα των 33 κεριών του από το άγιο Φως δύο λεπτά μετά την έξοδο του Πατριάρχη Θεόφιλου από τον Τάφο και αμέσως μετά την τοποθέτησε κάτω από το πρόσωπό του. Ήθελε να διαπιστώσει αν η ιερή φλόγα καίει το δέρμα. Ο καθηγητής γράφει στο άρθρο του: «Το άγιο Φως είναι ψυχρότερο από μία κανονική φλόγα, διότι. δεν έκαιγε τα γένια του γράφοντος ούτε προκαλούσε κάποιον πόνο στο πρόσωπό του. Η διάρκεια του πειράματος ήταν δύο λεπτά».

Ο καθηγητής Fanti κρατάει κάτω από το πρόσωπό του μια δεσμίδα 33 κεριών με το άγιο Φως. Αισθανόταν μία μέτρια θερμότητα, όπως αναφέρει, αλλά δεν καιγόταν ούτε ένιωθε κάποιον πόνο.

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να αναφέρουμε ότι έχουμε συμμετάσχει στην τελετή του Αγίου Φωτός 24 φορές και έχουμε αγγίξει την ιερή φλόγα ισάριθμες φορές. Η τελευταία φορά που την αγγίξαμε ήταν σήμερα, 4 Μαΐου του 2024. Αυτό που οφείλουμε να διαβεβαιώσουμε είναι ότι η φλόγα του Αγίου Φωτός καίει πράγματι με μία ήπια ένταση, πολύ λιγότερο από μία κανονική φλόγα.

Ο καθηγητής Fanti πραγματοποίησε 12 πειράματα. Σε ένα από αυτά, δέκα λεπτά μετά το άναμμα της δεσμίδας των κεριών του, τοποθέτησε ένα κομμάτι λινού υφάσματος σε απόσταση τριών εκατοστών πάνω από δύο ίδια αναμμένα κεριά: το πρώτο κερί το είχε ανάψει με το άγιο Φως, ενώ το δεύτερο με έναν αναπτήρα. Το λινό ύφασμα παρέμεινε πάνω από τις δύο φλόγες επί 30 δευτερόλεπτα. Η κανονική φλόγα έκαψε και τρύπησε το ύφασμα, ενώ το άγιο Φως δεν προκάλεσε κάποια φθορά.

Ο καθηγητής Fanti γράφει στο άρθρο του:

«Από το πείραμα που περιγράψαμε σε αυτή τη δημοσίευση, προκύπτει ότι κατά τη διάρκεια των πρώτων λεπτών το άγιο Φως δεν προκαλεί καύση σε λινά υφάσματα, όπως αυτή που προκαλεί μια κοινή φλόγα, αλλά μόνο καψάλισμα. ... Τα αποτελέσματα του πειράματός μας είναι ενδιαφέροντα και βρίσκονται σε συμφωνία με τις μετρήσεις του π. Γεννάδιου Ζάριτσε, ο οποίος ανακάλυψε μία μεταβολή στη θερμοκρασία του αγίου Φωτός 15 λεπτά μετά από την αρχική ανάφλεξή του».

Το λινό ύφασμα που τοποθέτησε ο καθηγητής Fanti πάνω από τις δύο φλόγες επί 30 δευτερόλεπτα. Η κανονική φλόγα (αριστερά) έκαψε το ύφασμα, ενώ η φλόγα του αγίου Φωτός (δεξιά) το καψάλισε ελαφρώς.

Στο σημείο αυτό, επειδή ο καθηγητής Fanti αναφέρει και επιβεβαιώνει τις μετρήσεις του Γεννάδιου Ζάριτσε, οφείλουμε να εξηγήσουμε ότι το Μεγάλο Σάββατο του 2016, ο Ρώσος ιερέας και βιολόγος Γεννάδιος Ζάριτσε μέτρησε τη θερμοκρασία της φλόγας του Αγίου Φωτός δύο λεπτά μετά την έξοδο του πατριάρχη Θεόφιλου από τον άγιο Τάφο, και βρήκε ότι η θερμοκρασία της φλόγας ήταν μόλις 42 βαθμοί Κελσίου.

Όταν μέτρησε τη φλόγα ξανά, 15 λεπτά αργότερα, βρήκε τη θερμοκρασία να έχει ανέλθει στους 320 βαθμούς Κελσίου, η οποία και πάλι ήταν χαμηλότερη από μία κανονική φλόγα. Η θερμοκρασία μιας κανονικής φλόγας είναι περίπου 1300 βαθμοί Κελσίου. Όσο περνάει λοιπόν η ώρα, η θερμοκρασία της φλόγας του Αγίου φωτός ανεβαίνει και τείνει να γίνει ίδια με τη θερμοκρασία μιας κοινής φλόγας. Τα πειράματα του καθηγητή Fanti επιβεβαίωσαν τις μετρήσεις του π. Γεννάδιου Ζάριτσε. Τον Ιανουάριο του 2023, σε ένα νέο επιστημονικό του άρθρο με τίτλο “Holy Fire and Body Image of the Holy Shroud: Divine Photography Hypothesis,” World Scientific News 176 (2023), σ. 105, ο καθηγητής Fanti γράφει:

«Είχα την ευκαιρία να εξακριβώσω προσωπικά τι συνέβη το Μεγάλο Σάββατο του Ορθοδόξου Πάσχα του 2019. Πιστοποίησα με επιστημονικά πειράματα ότι κατά τα πρώτα δεκά λεπτά το Άγιο Φως, που είχε μεταφερθεί σε μένα από τον πατριάρχη μέσω των προσκυνητών, είναι μία θαυματουργή φλόγα που χαρακτηρίζεται από ψυχρό πλάσμα. ... Το ψυχρό πλάσμα δεν μπορεί να αναπαραχθεί στο περιβάλλον του Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου. Θεωρώ, λοιπόν, ότι το Άγιο Φως έχει θαυματουργή προέλευση και οι ισχυρισμοί ότι συνιστά προϊόν απάτης κρίνονται αναξιόπιστοι. Συμφωνώ με τους Ρώσους επιστήμονες Andrey Volkow και π. Gennady Zaridze που απέδειξαν ότι το Άγιο Φως συνδέεται με ένα ηλεκτρικό πεδίο. ... Η παρουσία αυτού του έντονου ηλεκτρικού πεδίου είναι αδύνατο να εξηγηθεί επιστημονικά, αλλά αυτό μπορεί να θεωρηθεί ένα θαυμαστό γεγονός που σχετίζεται με την Ανάσταση του Χριστού».

Ο Αντρέι Βολκόφ, στον οποίο αναφέρεται ο Fanti, διετέλεσε Αναπληρωτής Καθηγητής Φυσικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Πυρηνικών Ερευνών της Μόσχας. Το Μεγάλο Σάββατο του 2008, χρησιμοποιώντας μια ειδική συσκευή, κατάφερε να καταγράψει κάποιες ισχυρές ηλεκτρικές εκκενώσεις την ώρα που εμφανίστηκε το Άγιο Φως. Ο Βολκόφ αποκαλεί τα αποτελέσματα των μετρήσεών του «απίστευτα και πλήρως ανεξήγητα» και παρομοιάζει το Άγιο Φως με ένα ψυχρό πλάσμα. Ο καθηγητής Fanti περιγράφει και αυτός το Άγιο Φως ως ένα είδος ψυχρού πλάσματος.

Οι θερμικές μετρήσεις του καθηγητή Fanti πιστοποιούν με επιστημονικό τρόπο τον υπερκόσμιο χαρακτήρα και την υπερφυσική προέλευση του αγίου Φωτός. Το γεγονός ότι η ιερή φλόγα δεν καίει όπως μία κοινή φλόγα, καταδεικνύει την αιτία της ύπαρξης και την πηγή της προέλευσής της, η οποία είναι μία και μοναδική: το Φως της Αναστάσεως του Χριστού.

Παρά το γεγονός όμως ότι η επιστήμη έχει ήδη πιστοποιήσει με πειραματικό τρόπο ότι η φανέρωση του Αγίου Φωτός συνιστά ένα θαυματουργικό γεγονός, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το θαύμα του Αγίου Φωτός προσεγγίζεται πρωτίστως διά της πίστεως. Δεν χρειαζόμαστε την επιστήμη προκειμένου να πιστέψουμε σε αυτό. Ούτως ή άλλως πιστεύουμε σε αυτό, με τον ίδιο τρόπο που πιστεύουμε και στην Ανάσταση του Χριστού.

Την ώρα που αναστήθηκε ο Χριστός, ένα Φως περιέβαλε το αναστημένο του Σώμα. Το σώμα του Θεανθρώπου εξέπεμπε ένα Φως, το λεγόμενο άκτιστο Φως, το οποίο είναι το Φως της Θεότητάς του. Αυτό το Φως γέμισε όλο τον Πανάγιο Τάφο. Αυτή είναι η πρώτη παρουσία του Αγίου Φωτός μέσα στην ιστορία, την ώρα που αναστήθηκε ο Χριστός, τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου, της 5ης Απριλίου του 33 μ.Χ. Εκείνη τη νύχτα, ο Χριστός νίκησε τον Θάνατο. Και από τότε μέχρι σήμερα, κάθε Μεγάλο Σάββατο, το Φως της Αναστάσεώς του φανερώνεται στον ίδιο τόπο ως υπενθύμιση, ως επισφράγιση και ως επαλήθευση αυτής της Νίκης.

Οι εικόνες προέρχονται από το βιβλίο «Άγιον Φως» / Το θαύμα της καθόδου του Φωτός της Αναστάσεως στον Τάφο του Χριστού ― Ογδονταπέντε Ιστορικές Μαρτυρίες, 4ος-16ος αι., έκδοση 8η.